W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 25.09.2024
WYSEPNY przym.
Słowniki:
SXVI, Kn, T, L (; pod: wyspina; bez cyt.), SWil, SW notują
SStp, SJP nie notują
Formy: lp M. m wysepny
Znaczenia:
»odnoszący się do wyspy«: Wysépny/ Adiect. Insularis, […] qui ex insulavel in insula est. […] insulanus. Kn 1333. Vocabula Polonica obsoleta, barbara, etinusitata [...] wysepny, wyspokoić, wystáię [...]. WojnaInst 156. D’ISLE. Insularis et hoc re. […] WYSPOWY wysepny. DanKolaDyk II, 178. Wysepny. 1) eine Insel betressend. [...] 1) d'île, qui concerne une île. [...]. T III 2734. Wysepny/ Insularis, e, der Insel zugehörig. DasHünDict Hhhhijv.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
WYSEPNY m
w funkcji rzeczownika
Formy: lp M. wysepny
Znaczenia:
»zarządca, nadzorca wyspy«: Wysépny/ Substant. Insularius, [...] Custos insulae. [...] Praefectus insulae. Kn 1333. Wysépny. [...] 2) Aufseher einer Insel. [...] 2) intendant d'une île. T III 2734.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autorka: DA