W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 29.05.2019
WYSIEKAĆ czas. dk/ndk
Słowniki:
SXVI, Kn, T, SWil, SJP notują
SStp, L (?), SW (?) nie notują
Formy: bezok. wysiekać; ~ cz. przy. pr./cz. ter. lp 1. os. wysiekam; lm 3. os. wysiekają; ~ nieos. cz. prze. wysiekano
Znaczenia:
hasło w opracowaniu - nie podano jeszcze definicji
Rekcja: kogo co
[...] czyniąc sobie drogę do ziemie nieprzyiacielskiey/ musieli wysiekáć lásy/ y ná tym niemáłó czásu trawili [Polacy]. BotŁęczRel III 60. Zátym Xiążę roskazał áby wysiekáno On lás/ á ná tym mieyscu miásto zbudowáno. RoźOff 119. A jeśli ono [szczenię] przecie stroni, trzeba aby je zajeżdżano z chlustem, i zbijać do łowca. Jeśli i to nie pomaga, trzeba łapać i wysiekać tak, żeby się samo bało być bez myśliwca. OstrorMyślTur 13. Wysiékám się/ wysiékáią się wysiékáczé. Rem duelli ago [...] v. Poiédynék. Kn 1333. Wysiekam kogo/ wysiec. v. Siékę kogo rózgą. Kn 1333. Wysiekam, v. m. F. wysiekę. 1) auspeitschen. 2) weghauen, mit dem Sebel vertreiben. 1) fouëtter comme il faut; fustiger qu. 2) chasser à coups d'épée. § 1) wysiec chłopca trzeba. 2) wysiekł wszystkich na głowę. kuflem kogo wysiec. einen mit vielem Saufen vertreiben; niedersaufen. chasser qu. à force de la faire boire; mettre qu; à côté. wysiec się. 1) sich durchhauen. 2) sich durchbeissen. 1) se faire jour à la main. 2) se faire jour à coup de langue; réussir à force de quereller. § 1) wysiekł się mężnie. 2) wysiekł się ięzykiem, wymowkami; wie iak się wysiec. wysiekł się nogami, piętami. er hat das Hasen-Banier ergriffen. il a gagné au pié, il a gagné le haut. T III 2735.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
*WYSIEKAJĄCY
im. przym. czyn.
Formy: lp M. m wysiekająca
Znaczenia:
hasło w opracowaniu - nie podano jeszcze definicji[...] do korzeniá drzewá siekierá przyłożona ozdobnie wysiekáiąca niepożyteczne sády [...]. KalCuda 251.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: WM