W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 05.06.2023
WYTRĄBIĆ czas. dk
Słowniki:
nie notują
Formy: bezok. wytrąbić; ~ im. uprz. wytrąbiwszy
Znaczenia:
»trąbiąc podać co do wiadomości«: Gdy Seym záraz ná początek wiosny wytrąbić kazał/ á wszyscy okrom Senonow/ Kárnutow/ y Trewirow przybyli/ początek woyny to y rebelizowánia sądźił/ y áby widźiano/ że insze wszytkie zabáwy opuśćił/ Seym do Lutecyey miástá Paryskiego przeniosł. CezWargFranc 129. Tym czásem Don Báltázár Márrádás/ do Taboru Miástá y Prági iáchał/ y wszytkiemu Miástu znowu Cesárzowi I. M. przyśięgáć roskazał/ wytrąbiwszy y wywoławszy zdraycę Frydlánczyká zá Szelmá. RelWall A2. W Woysku zas kazał wytrąbic [krol Szwedzki] że kto kolwiek do Polski chce wyniść wolno mu. PasPam 73.
Związki nieprzyporządkowane do znaczeń:
Ustabilizowane połączenia wyrazowe: larmę wytrąbić: KIedy iuż w ten dzwon niezgody vderzyli / y żáłosną Larmę wytrąbiono. Czechowie co żywo Heretyckiego kwásu gawiedź/ iedni radą/ drudzy przybytnością ięli sie sypáċ / áby wieże Bábilońskiey dobudowáli. ZrzenNowiny C2.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: SPas