Słownik XVII wieku

Znaczenia:

1. »podłużny płat ziemi uprawnej oddzielony od drugiego bruzdą«: Nietylko pszenica ale Cybula w polu na kozdym zagonie gdzie ią wsieiesz urodzi się. PasPam 220. Czasęm poprawił się [jastrząb] y na drugi zagąn podlatuiąc sobie z nim [z zającem]. PasPam 256.

2. »rajd, wyprawa kawaleryjska na tyły przeciwnika a. oddział wojska zapuszczający się w kraj nieprzyjaciela«: Chćiał Iego M. Pan Hetman w kopyto zá nimi nástępowáć/ y pod czás rospuszczenia zagonow Kosz znośić/ á zá tym y zagony przychodzące gromić/ dla máłośći iednák woyská nászego/ muśiał ná Supplementá czekáć. Pogrom A3v. Położywszy się koszem ná polu Katońskim/ Swe zagony rospuśćił zwyczáiem pogáńskim. DobrociesRel B. Do tego Tátárzy wpádli zagonámi w ziemię/ á przecię ze wstydem musiał Czár Turecki z ostátkiem woyská sromotnie odeyść/ y potym go zá to Ianczárowie okrutnie vdawili y zámordowáli: á gdyby było z Krolem Pospolite ruszenie do Obozu doszło pewnieby by[ł] Turecką ziemię wszytkę Krol Polski odebrał/ y w Konstántynopolu beśpiecznie vsiadł. NowinyMosk B2v. Dwanasta y ostátnia/ Cesárzu żeć trzebá mieć woyská więcey dwákroć ábo trzykroć/ niż miał twoy Antecessor pod Chocimiem/ y trzebáby nie iedenOboz mieć/ále ze cżtery/á Tátáry zágonámi wćiąż kilką stron pusćić/ kilką Koszow. StarWyp D2. Wieczna Polski ozdobo! o sieradzka ziemi, Domie cnocie dziedziczny! ciebieli takiemi Bóg uczcił bohatyry? których i w pasterskim Masz tak wielkich, w senacie, i kole rycerskiem: Zkąd moskiewskie zagony wojennik on stary, Drzewy trzema przebity pokropił krwią Szary. TwarSRytTur 75. [...] Jużeśmy i pogańskiej utoczyli juchy, Szablą sobie rum czyniąc (o czym, tuszę, słuchy Doszły was) zniósszy Tatar trzy zagony razem [...]. PotWoj1924 88. Po wzięciu Kamięnca puscili Tatarowie zagony głęboko alec się im nie poszczęsciło z łaski Bozey. PasPam 236.