Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: ŻĘTYCA, *ZĘTYCA, ŻYNTYCA, ZEŃCICA

Słowniki:
T (zeńcica), L (żencica, żencyca, żentyca, żętyca, rzętyca, żynczyca, żyntyca), SWil (żętyca, żencica, żentyca, zentyca, zętyca, rzętyca, zynczyca, zyncyca), SW (żętyca, żentyca, żyntyca, żencica, rzętyca, żencyca, żyntyca, żyncica, żynczyca), SJP (żętyca) notują
SStp, SXVI, Kn nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1664

Formy: lp M. żętyca // żyntyca // zeńcica; B. zentyce

Znaczenia:

»serwatka z owczego lub koziego mleka«: Na sałaszu Grabskim nic więcey nieuszkodzilismy, tylko dwie grudzie syra a zentice napilichmy sie, lecz owczarze sami mowieli, abychmy im jarkę zarznęli y uczynilizmy. AktaMusz 1664 46. Wejźrzawszy na podgórskich kątów pozytury, Gdzie tylko same skały, lasy, strugi, góry, Oziminy nie pytaj, cnoty w tąż; chleb z gruce; Z szałasu trocha bryndze, żyntyca i buce. PotFrasz4Kuk I 285. Owsiana gorzałeczka i kozia żętyca: Tak u chłopa dobra myśl, jako u szlachcica. PotFrasz1Kuk II 13. Dobra dziś syta z miodu, żyntyca im z mleka, Gdzie droga po węgierskie wino tak daleka. PotFrasz5Kuk III 360. Żeńćica. z owczego mleka. geronnene. Schaafs-Milch. du lait de brebis caillé. T III 2969.