▲
Ustabilizowane połączenia wyrazowe:
▲
bulgarska ziemia »Bułgaria«:
Bulgarska ziemia. Bulgarya. Bulgarien, ein Land. Bulgarie un païs. T III 88.
▲
centrum ziemi,
centrum ziemie:
Záczym ciężar nie poydzie do p, gdyż p są iedneyże odległości od centrum ziemie. SolArch 152.
To Empyreyskie Niebo [...] iest ostátnim cyrkułem do centrum ziemi, wszechmocney ręki Boskiey cyrklem formowánym. BystrzInfCosm A1v-A2.
▲
ziemia Bielska (
sz. zm.):
Gozdzielski zwalsie tosz chlopski syn w Belski ziemi mieszkał. TrepNekLib 109.
Niewielkie rzeczy rzekł Pisarz ziemie Bielski[ej] w kole Generalnym [...] to tylko wyrzekł: "Pane starosto, ne zderżysz!". PasPam 243.
ImPan Chalecki [...] zostawił Iednak Plenipotencyą ImPanu Szulcowi agentowi Swemu ad tractandum zImPanem Ierassowskim Czesznikiem Ziemi Bielskiey. SapADiar 162.
▲
gmerać w ziemi (
sz. zm.) »być rolnikiem«:
Ty gmerasz w tey ziemi iáko robak nędzny: Anyoł mieszka w niebie/ w iednym okiemmgnieniu wszytek świát przebieży/ á ty ná wschody nie wnidziesz bez trudu. BirkNiedz 40.
Nie to zywot sto lat zyc: sto lat w ziemi gmerac, Mysląc tylko: zeby iak naypozniey umierac zniknąc potym na wieki, w ziemię się zagrzebszy Ieden dzien, ieden sercu wspaniałemu lepszy Co mu Tysiąc lat da zyc, na ziemi a w Niebie szczęsliwe, nieprzezyte, wieki po pogrzebie [...]. PotWoj 178.
▲
gmeranie w ziemi »zajmowanie się pracą na roli, bycie rolnikiem«:
FOUILLE, subst. foem. (L'action de fouiller.) Terrae fossio, onis, f. Colum. KOPANIE rycie grzebanie szukanie gmeranie w ziemi [...]. DanKolaDyk II, 54.
▲
bibl. Ziemia Madiańska (
sz. zm.) »kraina geograficzna zamieszkiwana przez Madianitów«:
Pewnie śię tá rzecz wyjáwiłá: Usłyszáł tedy Fáráo tę rzecz/ y szukáł zábić Mojzeszá: Lecz ućiekł Mojzesz od twárzy Fáráonowey/ y mieszkáł w źiemie Mádiáńskiey: á przyszedłszy tám śiedźiáł u studni. BG Wj 2, 15.
Y rzekł PAN do Mojzeszá w źiemie Mádiáńskiey: Idź/ wroć śię do Egiptu: pomárli bowiem wszyscy mężowie/ ktorzy szukáli duszy twojey. BG Wj 4, 19.
Czas przyszedł, Królewna z domu ubogiey matki syna na pałac Królewski bierze, chowa, do wszelkiey czci, i okazałey dumy zaprawia, czterdzieści lat przechodzi, zmiękczony uciemiężeniem ludu z pałacu do niego idzie, á przenosząc uciemiężenie niewinnych nad szczęśliwośc bezbożnych, do Madiańskiey ziemi uchodzi. BufKociełSpos 160.