W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 18.02.2013
ZWODZICIEL rzecz. m
Słowniki:
SStp (zwodziciel, swodziciel), Kn, T, L (; pod: zwód; XVI-XIX), SWil, SW, SJP notują
SXVI (brak w indeksie) nie notują
Formy: lp M. zwodziciel; D. zwodziciela; N. zwodzicielem
Znaczenia:
»kłamca, wprowadzający w błąd«: A názáiutrz, ktory iest /dzień/ po przygotowániu, zebráli się Książętá Kápłáńskie, y Pháryzeuszowie u Piłatá. Mowiąc: Pánie wspomnielismy iz on zwodziciel powiedział ieszcze za żywotá, po trzech dniách wzbudzon będę. NT Mt 27, 62-63. Zwodziciel/ zwodnik/ zwodcá Deceptor [...] v. Szálbierz. Kn 1458. Nie zowią go [posła], jeno kortyzanem, zwodzicielem etc.; że tu nie przyjechał, tylko zwodzić, zalecać się, praktykować rzeczy, a czekać na śmierć królewską albo na abdykację. SobJListy 261. Toż sam arcykat albo arcykapłan [Kajfasz], z lekka: „Widzicie tego – rzecze – przed sobą człowieka, [Chrystusa] Bluźniercę, zwodziciela, matacza. PotZacKuk I 566. zá iednego szálbierz y zwodzicielá ode wszytkich był osądzony. BujnDroga 321. Zárzucono mu że był [...] Buntownikiem/ mátaczem/ zwodzicielem. BujnDroga 322. Zwodik, Zwodzca, Zwodziciel Berführer, fédeucteur, abuseur, corrupteur § zwodzca ludzi. T III 3062. Zwodziciel. vid. Zwodnik. T III 3063.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Patrz zwodnik, zwodźca, szalbierz, matacz.
Autorka: MBM