Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: ŻYLENIEC, *ZYLENIEC, ZYLINIEC

Słowniki:
Kn (żyleniec), T (żyleniec), L (żyleniec, żyliniec; XVII w.), SWil (zyleniec), SW (żyleniec) notują
SStp, SXVI, SJP nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1613

Formy: lp M. żyleniec // zyliniec; D. żyleńca; N. zylińcem; Ms. zyleńcu

Znaczenia:

»jaskier (?)«: O Zyleńcu. Rozdział 15. Poterium. Poterium. Schlachendorn. SyrZiel 671. ZYliniec krzak iest niemáły/ ćienką skoreczkę máiąc ná sobie. SyrZiel 671. Żylęniéc źiéle/ żyłowátego korzenia/ żyłom pomocne. Acidoton. Neuras [...]. Poterion, Phrynion [...]. Kn 1462. żyleniec, g. żyleńca. źiele żyłowatego korzenia, żyłom pomocne. (phrynion neuras, acidoton, poterion) ein gewisses Kraut so den Adern dienliich ist. sorte de plante propre aux incommoditez des veines. T III 3070.