Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1656-1688

Formy: lp D. traktamentu; B. uż. nżyw. traktament; Ms. traktamencie

Etymologia: <śr. łac. tractamentum>

Znaczenia:

1. »sposób obchodzenia się z kim; tu: dobre traktowanie kogo, życzliwy stosunek do kogo«: Odpowiem I tak ci miłosciwy krolu narzekaią choc maią dosyć Ludzkosci y Traktamentu WKMSCi gdy by ich Sub stelniey chowac nieosiedział bymci się tam z nimi. PasPam 175v. PasPam 175v.

2. »poczęstunek; uczta, biesiada«: Iáśnie WW. Ich Mość PP. Senatorowie codźiennie práwie zápraszáią Naiáśn: Máiestatu Krolá I. M. do Pałácow swoich ná tráktáment [...]. AwWarsz_1699_21II 1. Ná tráktámenćie u I. M. Páná Podkomorzego Koronnego, Iáśnie Oświecona Xiężná I. M. Páni Márszałkowa Nadworna, uprośiłá Kásztellánią Rádomską, po zmárłym, I. M. Pánu Morstynowi [...]. AwWarsz_1699_7II 1. Częstował nas król eadem die w szopie, która z brzeziny wiązane ściany pokojów miała dobrze akkomodowane; na trzy stoły wielkie traktowano: dostatki w jedzeniu były i w piciu. Po tym traktamencie jechał król do wojska swego obozem stojącego; na koniu biegł, skakał i t. d. ZawiszaPam 52.