»uczynić wzmiankę, natrącić o czym«: O wilkach namięniłęm że ich tam niemasz.PasPam55. Iakom iuz namięnił rozerwaną mieli Szwedzi potęgę po roznych Sząncach nad lądami.PasPam76v. Tak tedy dwoch znacznych Dworzaninow Krolewskich namięniwszy [...] do materyiey przed się wziętey wracam się.PasPam178. Wrocę się ieszcze trochę do tey Materyiey o tey nieszczesney Montewskiey woynie iuz namięnioney.PasPam204. Item námięnili [posłowie wojskowi] o zwinieniu, to iest, że Ich [wojsko] zwinąć chcą, á oni záś, sine Republica powiedáią, że nie mogą pozwolić się zwinąć etc.AwWarsz_1698_20XII1. Niemogliśmy poiąć, iakem iuż namienił, co to miało znaczyć, nie umieiąc ich ięzyka, mieliśmy zaś wstręt śmiać się z gospodarzow naszych, gdyż oni zdali się na to wszystko patrzyć y słuchać z wielkim ukontentowaniem.
Monitor49.