Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1634

Formy: lp M. trybut; D. trybutu; B. uż. nżyw. trybut

Etymologia: <łac. tributum>

Znaczenia:

»danina, haracz«: Z Dawná sie Narody rożne dźiwuią/ iż Koroná Polska będąc ták bárzo mała y w poyśrzodku nieprzyiaćioł osádzona/ záwsze sie mężnie wszytkim nieprzyiaćiołom y potężnie znáczny odpor dáiąc/ opiera y odeymuie/ żadnemu Hołdu żadnego Trybutu nie daiąc. StarWyp D4. Pierwsze te zadatki Tatarskiego okrućieństwa złożywszy Syrgaley, nim śię Inflantczycy rekolligować mogli, w prętce ná Narwę do Iwanogroda śię zwroćił, y tam obozem stanąwszy listem swoim obwieśćił Inflantczykow: żeby zá tą pierwszą chłostą czyli pożałowaniem Moskiewskim powolnieyszemi byli, y z uniżonośćią Carowi trybut wypłaćili. HylInf 96.

◼ Przenośnie: ◼ Iest ztego Płomienczyka pozytek obfity Iest Bogu y Oyczyznie Trybut nalezyty. PasPam 271.