Słownik XVII wieku

Słowniki:
notują

Formy: cz. ter. lp 2. os. głosisz; 3. os. głosi; lm 3. os. głoszą; ~ cz. prze. lp m 2. os. głosiłeś; 3. os. głosił; lm mos 3. os. głosili

Znaczenia:

1. »ogłaszać, rozgłaszać co, opowiadać o czym«:

Rekcja: co || zd.; (czym)

W ten czás ją [drogę do mądrości] widział [Bóg] y głosił ją: zgotował ją/ y doszedł jey. BG Hi 28, 27. Iustyfikować się inaczey Niemogę y Szczerzey iako przed WMMPanem [...] o to upraszaiąc humilime [najuniżeniej] abys WMMPan tego niegłosił ze się tak szczerze cum invocatione [z wzywaniem] Imienia Boskiego sprawuię. PasPam 145v. Krol Szwedzki po wygraney Batalii przysłał do Rzptey z Kontestacyą i roznemi Publicznemi skryptami głosił, że iest Protektorem nie Nieprzyiacielem Rzptey. OtwFDzieje 69.

2. »opisywać, rozsławiać, opiewać«:

Rekcja: kogo, co

Wojnę głoszą rytmy moje, W której szable ani zbroje Ledwie co potrzeba było. Wszytko się tam odprawiło Bez strzelby, bez arkabuzów, Bez wzajemnych nawet guzów. OpalŁCoś 260. Ogrodzie [...] Ty w sobie wszytkich dziewek pieszczoty Zamykasz, ty młodzieńskie zaloty W miękkie rymy uwinione Przez brzmiącą głosisz bardonę. ZimSRoks 112. Krol z taką iechal fantazyią własnie iak popewne y nie omylne zwycięstwo Bo zaraz y Historykow Aretalogow że by iego y Narodu Polskiego dzieła pisali y głosili zaciągał z Sobą. PasPam 259v. I tego muza moja niechaj głosi, Co apostołow pierwszych imię nosi, Bielskiego baszę, Mazowieckie plemię, Co ma ojczyznę piękną, płocką ziemię. [Piotr Paweł Bielski – wojewoda płocki]. TrembWierszeWir II II, 286.