Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: post 1616

Formy: lp M. sędzia; C. sędziemu; ~ lm B. uż. osob. sędziów

Znaczenia:

»osoba wybrana albo wyznaczona do sądzenia spraw cywilnych«: Ich to Stryi moy Sędzia Smolęnski zawsze wodził y kommissarzęm donich bywał. PasPam 165. A z Boratyncem [Boratinim] Co się stało na Seymie? przestał że bic szelągow? dotąd ich biie Aby Dwor miał czym zyc Dopinac swoich zamysłow Sędziow na Pana Marszałka przekupowac Swiadkow zwodzić. PasPam 194v.

▲ Ustabilizowane połączenia wyrazowe: ▲ sędzia grodzki »starosta grodu mający wladzę sądowniczą«: Instrukcyia Ich MSCiom PP. Posłom Zięmie Rawski Jo Mosci Panu Adamowi Nowomieyskiemu Viceinstygatorowi koronnemu Sędziemu Grodzkiemu Rawskiemu. y JoMSCi Panu Anzelmowi Piekarskiemu czesnikowi Rawskiemu z godnie obranym na Seym 2 Niedzieli z koła Rycerskiego dana. PasPam 215v. Tegoz dałem ImPu Dowoynie Sędziemu Grodzkiemu Trockiemu honorarium [...] ze mię często assistuie y Iezdzi w Interessach moich. SapADiar 103.

Związki nieprzyporządkowane do znaczeń:

● Przysłowia, sentencje, skrzydlate słowa: ● Sędziá co dáry bierze/ Vrzędnik co z chłopy bráta. Niepewni są. ŻabPol B3. ● Sąd niésłuszny gdzie sam sędzia instiguié. KnAd 1020. ● Vydziész sędziego karánia/ nié sumnienia kátowánia. KnAd 646.