Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1656-1688

Formy: lp M. m sforny; D. m sfornego; B. m nżyw sforny; ż sforną; n sforne; lm M. nmos sforne; B. nmos sforne; N. sfornymi

Znaczenia:

»zgodny, karny, posłuszny«: Tys Rotmistrzem, cnoty są twoia kompania Nigdy Sława skomputu takiego niemi[j]a Tak sforną kompanią kędykolwiek czuie Tam się bawi tam mięszka tam poruczniku[ie]. PasPam 275. Hussym Bssá [!] ze trzemá innemi/ Tákże Bássámi wielce Walecznemi. Woysk swych Trzydźieśći Tyśięcy liczeli/ Y Nie zmeleli. Gdyż im lánczárow/ dał dźieśięć Tyśięcy/ Wezyr odchodząc; Zołd ná ośm Mieśięcy. Miedzy niemi záś/ káżdy był wyborny, Mocny y sworny. PieśńZwyc 2. Nasz pojedynkiem król go skawalkował, nie bez zazdrości widzą to sąsiedzi, więc słuszna, żeby dzisia tryjumfował, gdy na królewskim majestacie siedzi. A żeby go Bóg do końca piastował, póki zostaje z Turkiem w odpowiedzi, nieśmy sfornymi do nieba języki życzliwe wota, pokorne supliki. PotMuzaKarp 58.