Słownik XVII wieku

Znaczenia:

1. »sterta zboża, słomy, siana przykryta daszkiem na drągach«: Sam [gospodarz] w stodołách ustáwnie przesiedzi: á brogi Już gęste nápełniwszy: ostátek tka w stogi. MorszHRozkosz D3v. Pępek twoj jako czászá okrągła/ ktora nie jest bez napoju: Brzuch twoj jest jáko brog pszenice/ osádzony liliámi. BG Pnp 7, 2. Bróg. Aceruus manipulorum, frumenti, vel leguminis quadratus tectus [...]. Aceruus scutorum [...]. Frumenti aceruos [...] Nubilarium. [...] Kn 46. U kowalow Zapaliło się wiatr w ten czas był srogi prosto na gumno, podobieństwo ze się stodoła poczęła palic non ab intra ale ab extra a potym się y drugie stodoły sterty stogi Brogi zapalały. PasPam 257. Brog. Feim, Feimenberg, zugespitzker Schober von Garben unter einem Stroch-Dach. [...] gerbier, meulon; tas de garbes élevé en forme piramidale & couvert d'un toit de paille. T III 78. 1) do gumna należą stodoła, brogi y styrty. T III 435.

2. »stos, kupa, sterta czegoś«: Brog. [...] *2) Berg, Haufen Steine, Gewehr. [...] monceau, amas, pile, tas. T III 78.

3.mat. »stożek«: Brog. [...] 3) Mathem. ein Kegel. [...] matém. un cone. T III 78.