W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 24.06.2020
*USTĘPOWAĆ, USTĘPYWAĆ czas. ndk
Słowniki:
nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1621-1632
Formy: bezok. ustępywać; ~ cz. ter. lm 3. os. ustępują; ~ cz. prze. lp m 3. os. ustępował; ż 3. os. ustępowała; ~ tr. rozk. lm 2. os. ustępujcie; ~ im. wsp. ustępując
Znaczenia:
»cofać się«: Aza WPan nie pomnisz, żeć mnie we wszystkich sprawach eadem sors piastuje; ale jużem ja na to rezolut nie ustępywać w swéj wokacyi tym oblokutorom, tylko WMć pro parte sua czyńcie staranie, aby się kto inszy témi płonnémi głosami, inflantskie niebezpieczeństwo wycieńczającémi, nie zepsował. RadziwKSprawy 38-39. Daią moi ognia po dwoch A drudzy nabiiaią Oni zas ustępuią potrosze. PasPam 157v. Wołaią ustępuycie kto nieposeł. PasPam 201-201v. Ustępował Lubomirski iako Panu iako krolowi, ale się przecię bronił kiedy bardzo nacierano. PasPam 202v.
▲ Ustabilizowane połączenia wyrazowe: ▲ z królestwa ustępować »abdykować«: Z krolestwa ustępował [Jan Kazimierz] ale Rzpta poczuwała się y starała że by z tego nic niebyło. PasPam 227. ▲ z placu ustępować »wycofać się z pola walki«: Strona stronie z placu ustępowała. PasPam 189. ▲ bataliją ustępować: Szeremet długo z Woyskiem Swoim od Lubara Batalią ustępuiąc, na koniec okopac się musieli pod Czudnowem. DrobTuszInf 9.
● Przysłowia, sentencje, skrzydlate słowa: ● Bogáctwá teraz przodkuią/ Cnoty iem vstępuią. KnAd 31.
Związki nieprzyporządkowane do znaczeń:
● Przysłowia, sentencje, skrzydlate słowa: ● Gdzié gwałt pánuié. rząd słusz vstępuié. KnAd 237.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
USTĘPUJĄCY
im. przym. czyn.
Formy: lp M. m ustępujący; B. m żyw ustępującego
Znaczenia:
hasło w opracowaniu - nie podano jeszcze definicjiOd tego tedy poszli nam Polakom życzliwi Scyfusowie, którzy od domowych rozruchów ustępującego Kazimierza znowu na królestwo tuteczne, długo u siebie godnie traktując, szczęśliwie wprowadzili i odwagą swą bronili. HugLacPrag 18. ORIGENES rodem Alexandriyczyk S: Leonidesa Męczennika syn, z dzieciństwa Pisma S: dobrze nauczony, wysokiego rozumu talentem y nauką, nikomu wtedy nie ustępuiący, tak w pracach ustawiczny y cierpliwy, w pisaniu y czytaniu, nie zfatygowany, y Adamantius od wszytkich nazwany y Chalcenterus Klemensa Alexandriyskiego uczeń; ktory tak cnotę czystości estymował, że po Klemensie Alexandriyskim bedąc Przełożonym nad Szkołą y Preceptorem, Panienki też uczył taiemnic Wiary S: wtedy sam siebie okastrował, wszelkiey u Pogan unikaiąc złey o sobie suspicyi. ChmielAteny III 664.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: SPas