Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1610

Formy: bezok. przodkować; ~ cz. ter. lp 3. os. przodkuje; lm 3. os. przodkują; ~ im. wsp. przodkując

Znaczenia:

»być na przodzie, wyprzedzać innych«: Przodkuie narod ten przed inszemi ná świecie w swobodách/ ále naywolnieyszy człowiek skromnością też przechodzic ma/ á sczęścia tego swego w ktorym go Bog mieć chciał/ ná sromotę y zgubę narodu swego nie obrácáć. BielDiar Ciij [Diij]. Pan Márszałek záś Wielki Kśięstwá Litewskiego/ Raytáry y Vsarze támże z pułku swego Vszykowawszy poszedł/ przodkuiąc przed nimi/ Stáwił się wtąż potężnie pospołu y z nimi. OzimSzturm B [Aiijjv]. [...] Owi záś za przełamaniem muru przez łáskę Bożą/ zá spráwą przeważnego Kawálerá Nowodworskiego/ ktory sam prochy zasadzał/ y ręką swą zapálał/ z Iego M. Panem Márszałkiem Litewskim/ ktory ie do szturmu sam przodkuiąc przywodźił/ mężnie w zamek wpádli/ y tak wszyscy wraz zamek opánowawszy/ mężnie sobie pocżynáli. RekupSmol Aiij. Bo rozum ma przodkowáć. StarPopr 91.

Związki nieprzyporządkowane do znaczeń:

● Przysłowia, sentencje, skrzydlate słowa: ● Bogáctwá teraz przodkuią/ Cnoty iem vstępuią. KnAd 31.