W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 21.04.2007
BAŁAMUTNIA rzecz. ż
Słowniki:
SXVI, L (XVI-XVII), SWil, SW, SJP notują
SStp, Kn, T nie notują
Formy: lp M. bałamutnia; D. bałamutnie // bałamutni; B. bałamutnią; ~ lm D. bałamutni; B. bałamutnie; Ms. bałamutniach
Znaczenia:
»to, co wprowadza w błąd, miesza komu w głowie, bzdura, fałsz; błahostka«: Czytano im [żołnierzom moskiewskim] uniwersał Jego Królewskiej Miłości i pana hetmana, odpowiedzieli, dosyć bałamutni królewskiej, nic i tam tedy nie sprawiono. ChrapDiar I 460. Powiedaią o Machomecie ze kiedy chodził po Swiecie vcząc ludzi bałamutni roznych, ktore dotąd w iego napisane Alkoranie, zachowuią iego wyznawce, trafił na iednem mieyscu na wesele. PotPrzyp 3. Błogosławiony, kogo jako w ogniu Lota Czystym sumnieniem jego ubezpieczy cnota. Dopieroż komu ziemskich pociech bałamutnie Zebrawszy śmierć, jako mnie dzieci z świata utnie. PotPis II, 150. Siędzieli też któremu z nich [wojewodów] na nosie mucha, nie króla tylko, ale ani prawa słucha: Zerwawszy dla prywatnej swej sejm bałamutnie, I zdrowej radzie głowę, i ojczyźnie utnie. PotMorKuk III 191. [Ojczyzno] Dałyć nieba na zaszczyt Wtorego Augusta, [...] nie bronże mu wojny, wrócić wiek przez zwycięstwa złoty i spokojny, jeżeli mu zaś do sławy zwykłej bałamutni przeszkodzisz, skrócisz mu wiek, zawsze będziesz w kłótni. DiarSejm 44.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Patrz BAŁAMUCTWO, *BAŁANIECTWO.
Autorzy: DL, WM