Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1656-1688

Formy: lp M. substytut; D. substytuta; C. substytutowi; B. uż. żyw. substytuta; N. substytutem; Ms. substytucie; ~ lm M. uż. osob. substytuci; substytutowie; D. substytutów; C. substytutom; B. uż. osob. substytutów; uż. nosob. substytuty

Etymologia: <łac. substitutus>

Znaczenia:

»osoba zastępująca kogo; zastępca«: Substytut zas potentissime promował to y Marszałek Annuebat. PasPam 116. Poszło Woysko do Związku obrawszy sobie Marszałkięm Ostrzyckiego a Substytutem Borka. PasPam 191v.