W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 05.11.2019
BAŁTA rzecz. ż
Warianty fonetyczne: BAŁTA, BEŁTA
Słowniki:
L (XVII), SWil, SW notują
SStp, SXVI, Kn, T, SJP nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1628
Formy: lp M. bałta // bełta; B. bałtę; N. bałtą
Etymologia: <tur. balta 'siekiera, topór (wojenny), halabarda'>
Znaczenia:
»rodzaj broni siecznej, siekiery osadzonej na długim trzonku«: Sczotka do szat. Bałta prosta. Połowa korda w pochwach. InwTemBęt 90. Pana Janiczka Baranoskie[g]o kiedy sobie pan Zołnierz podpieł, miasto zapłaty za wino y bankiet bałtągo wybaranieł. TrepNekLib 24v. Miał [Witkowski] od niej [wdowy]: konia, rządzik oprawny, szablę litą, bałtę oprawną, ładownicę z brajcary, ostrogi srebrne. TrepNekLibDworz 428. Bełta nabiiana srebrem, toporzysko Indiiskie[go] Drzewa. ArchRadziw 78, 78.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Patrz BAŁTAK.
Autor: PK