Etymologia: <tur. balta 'siekiera, topór (wojenny), halabarda'>
Znaczenia:
»rodzaj broni siecznej, siekiery osadzonej na długim trzonku«: Sczotka do szat. Bałta prosta. Połowa korda w pochwach.InwTemBęt90. Pana Janiczka Baranoskie[g]o kiedy sobie pan Zołnierz podpieł, miasto zapłaty za wino y bankiet bałtągo wybaranieł.TrepNekLib24v. Miał [Witkowski] od niej [wdowy]: konia, rządzik oprawny, szablę litą, bałtę oprawną, ładownicę z brajcary, ostrogi srebrne.TrepNekLibDworz428. Bełta nabiiana srebrem, toporzysko Indiiskie[go] Drzewa.ArchRadziw78, 78.