Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1656-1688

Formy: lm M. uż. osob. kurucy

Etymologia: <węg. kuruc>

Znaczenia:

»powstaniec węgierski walczący po stronie Tekirlego przeciw uciskowi Habsburgów«: Poszło Woysko nasze ku Granicy przez Węgierską Ziemię tam między Gory wszed[łszy] wypadali z gor z Lassow kurrucy Węgierscy y bardzo naszym in tractu przeciwiali porywaiąc y zabiiaiąc Czeladz na Czatach y na Tabory napadaiąc pozostałe y rabuiąc. PasPam 268.