Słownik XVII wieku

Słowniki:
L (bez cyt.), SWil, SW, SJP notują
SStp, SXVI, Kn, T nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1644

Formy: bezok. aspirować; ~ cz. prze. lp m 3. os. aspirował; ż 3. os. aspirowała

Etymologia: <łac. aspirare>

Znaczenia:

1. »kandydować, ubiegać się o co«:

Rekcja: do czego

O punktacyjach też i traktatach rożnych i interessach panów postronnych [...] nabyć powinni [synowie] doskonałej wiadomości, aby [...] i z rozsądkiem, i eksperiencyją Rzplitej sprawy traktować mogli, jeśli chcą do godności aspirować. LubSInPol 274. Przy strażniku lit. był śp. Sapieha, kasztelan naówczas trocki, starosta brzeski, potem kanclerz W. Ks. Lit., gdyż i ten pan, jako wielkiej erudycji i wymowy, do ministerium pieczęci mniejszej aspirował [...]. MatDiar 52.

2. »zachęcać do działania, inspirować«:

Rekcja: kogo

Ten exitus komuś zda się że pogrzebny/ ále nam weselny co też pokázuie/ iáko y dokąd? tego cnego Młodźieńcá áspirowáłá sława. WojszOr 314.