Data ostatniej modyfikacji: 04.04.2020
BEAN rzecz. m
Słowniki:
SXVI, Kn, T, L, SWil, SW, SJP notują
SStp nie notują
Formy: lp M. bean; B. uż. żyw. beana
Etymologia: <śr. łac. beanus>
Znaczenia:
»człowiek niewykształcony«: Strach zdejmuje beana, drży mu pod kolany, Jakby miał, być do kata na próby porwany. O, tchórzu bojaźliwy! Tak to wiary bronią? Aza od dysputacji mądrzy ludzie stronią? Wszak się masz za doktora, świadek tego książka, Za którą i na brzytwy nie dałbym pieniążka. RamMKolKomKontr 267. Béan/ v. Niéuczony/ nam altera huius vocis significatio, et quidem praecipua nobis insueta est, vt et Depositio scholastica Germanorum. Kn 18. Bean. Indoctus, illiteratus, ineruditus. SzyrDict 9. Bean. einfältiger Tropf; unwissender Mensch. idiot, benêt, niais. T III 30.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Patrz beanus.
Autorka: DA