Data ostatniej modyfikacji: 12.03.2020
BEATYFIKACJA rzecz. ż
Słowniki:
SW, SJP notują
SStp, SXVI, Kn, T, L, SWil nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1607-1613
Formy: lp M. beatyfikacja; D. beatyfikacjej; beatyfikacji; B. beatyfikacją; ~ lm M. beatyfikacje
Etymologia: <śr. łac. beatificatio>
Znaczenia:
relig. »w kościele rzymskokatolickim: uznanie osoby zmarłej za błogosławioną i zezwolenie na jej publiczny kult lokalny«: Są zaś różne congregationes cardinalium, jako: [...] Congregatio Rituum, gdzie traktują beatyfikacyje, kanonizacyje i insze ceremonije kościelne [...]. SobJakPer 190. I tak był [królewic] na nieszporze u teatynów w kosciele, gdzie się uroczyśtość odprawowała beatyfikacyi błogosławionego Andrzeja, tychże teatynów zakonu. PacOb 94. Ták wysokiemi cudámi tá Pánienká obdárzona byłá/ iż ná Generalnych Kápitułách/ áby się stáráno o Beatificátią iey zlecono było / w Hiszpániey/ w Wálisolećie/ y w Rzymie. OkolNiebo 12-13. W dwudźiestym y piątym roku/ dawáłá świádectwo [Elżbieta] o życiu świątobliwym Ciotki swoiey Máłgorzáty/ do formowánia processu Beátyfikácyey. OkolNiebo 39. [...] we cztery dni potym była Kongregacya in ordine do beatyfikacyi venerabilis Joanny Franciszki Fremiot. MerkHist 1087. BEATYFIKACYA nie co innego iest, tylko Dekter Oyca Swię: po roztrząśnieniu życia iakiego sługi Bożego ex opinione Swiętości zaleconego, pozwálaiący go mieć zá policzonego między Błogosławionych, Relikwie iego czcoć y Obrázy, pomocy iego wzywać. ChmielAteny II 140.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autorka: DA