W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 14.10.2014
BECHTAĆ czas. ndk
Słowniki:
L (XVIII), SWil, SW, SJP notują
SStp, SXVI, Kn, T nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1603-1621
Formy: bezok. bechtać; ~ cz. ter. lp 3. os. bechce; lm 3. os. bechcą; ~ cz. prze. lm mos 3. os. bechtali
Znaczenia:
»podjudzać, buntować«: [z listu do żony] Pan Wojewoda Trocki co do mnie pisał, posyłam wam moja duszo. Widzę, że mu coś tu bechtali służkowie jego; ale jako raczej chętnie ustąpię kiedy sam bezpieczny od tych kłopotów będę; odpisuję Jegomości dość gładko, aby ufał stateczności mej, która jeśli mu się nie podoba, łacno ją na stronę oddalę. ChodKor 33. Nie raz mię skárgá obciążliwa bechce Mogł ci by teraz przyiść, lecz pono niechce. OvChrośRoz 297. DE'BAUCHER [...] ZNACZY sługi od kogo odmawiać, przemawiać namawiać bechtać ná hardość wsadzać. DanKolaDyk I, 414. Niechay mię piekło cáłą siłą bechce, Ja BOGU służę, á czártá znáć nie chce. DrużZbiór 182. Bo w tákiey trzymał Lucyper ślepocie, Fortecę, Bramy, y Obywatele, Zeby do BOGA, więcey o powrocie Nie myśląc, owszem wyrzekli się śmiele, Ze go nie znaią, ni praw słuchać niechcą, Tymi sposoby czárci Dusze bechcą. DrużZbiór 401.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autorka: DA