Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: BIEDRUNKA, BIEDREMKA

Słowniki:
SStp (wiodrunka), Kn, T, L (2. poł. XVIII), SWil, SW, SJP notują
SXVI nie notują

Formy: lp M. biedrunka // biedremka

Znaczenia:

zool. »mały owad o jaskrawym ubarwieniu, najczęściej czerwony z czarne kropki«: Biédrunká/ Scarabeorum genus minutum rotundum, et picturatum coloribus varijs, etiam aureo sublucens. Kn 26. Biedremka. (viola) Art kleiner runder und sehr schöner Káfer die ins Gold spielen. sorte de fort petits [et] ronds escarbots, ils sont fort beaux [et] tirent sur l'or. T III 42.