Słownik XVII wieku

Znaczenia:

»uderzenia biczem, chłosta«: Biczowánie/ [...]. Percussio quae fit scutica. (Flagellatio caret auctoritate veterum) [...]. Diamastigosis. Kn 26. Chwostánié/ v. Bicie/ Biczowánie. Kn 74. [...] ozdobną twarz Chrystusowę złupieły z niego powrozy, łáńcuchy, plwánia [...] y smętna twarz śmierci z Krzyżá. KorRoz 127. Bÿczowanie Flagellatio SłowPolŁac 5. [...] postrzegali iednak domowi, że choć kiedy dyscypliny nie czyniła z tym wszystkim po ciele iey wydawały się na niey blizny, albo dęgi świeże, od biczowania, y na każdy dzień głowa się iey krwią pociła, w czym coś cudownego niektorzy rozumieli. NiesKor II . Oprocz wyliczonych Stacyonálnych Kościołow są y te in praedicamento. 1. S. Praxedy, że tam kolumna lokowána, do ktorey Zbawiciel świata przykrępowány był pod czas biczowánia swego. ChmielAteny II 112.

▲ Ustabilizowane połączenia wyrazowe: ▲ słup biczowania: Słup biczowania [tytuł]. MorszAUtwKuk 215. Kościoł S. Mikołaia sczyci się także Świętych Bożych Kościami więcey niżeli 20. Kościoł S. Floryana Męczennika, dwiema sztukami z Krzyża S. Andrzeia Apostoła, z palcem iego: y innemi 40. kilka Kościami, to kawałkami z Jasełek P. JEZUSA, z słupa biczowánia iego, to Obrusa ostatniey Wieczérzy Pańskiey, to Relikwiarzami 11. tysięcy Dziewic, to z Młodziankow, to z Záwicia N. Panny. ChmielAteny II 307. Zá czásow S. Hieronima żyiącego około Roku 420. był tu w Wiecze[r]niku Słup biczowánia Chrystusowego, ktorego część ná gorze Kálwaryi, á drugá w Rzymie. ChmielAteny II 534.