Słownik XVII wieku

Słowniki:
SXVI, Kn, T, L (XVII), SW notują
SStp, SWil, SJP nie notują

Formy: bezok. blazgonić; ~ cz. ter. lp 1. os. blazgonię; 3. os. blazgoni; lm 1. os. blazgonią; ~ cz. prze. lp m 3. os. blazgonił

Znaczenia:

»mówić bez sensu, pleść bzdury; opowiadać sprośności«: Gdy sobie wlał w myczkę, blazgonił językiem, Nie wiedzieć, z jakim by był zrównał łacinnikiem. WierszŻałBad 9. Blázgonię/ Morologis vtor sermonibus. [...] Osce fabulari, [...] Scurror, [...] Scurriliter ludo. Kn 34. [...] gdzieby nie szłá [bogini] grożą się surowie/ Y szkaradnie blázgonią: ieszczesz niecnotowie Rękami/ y nogámi iezioro mięszáią [...]. OvŻebrMet 148. Nawet teraz samemu sobie ganię srodze, Żem tak kiedy rozpuścił fochom moim wodze; Jako gdy to tabaką dymną mózg podkurzy, Że mu się rozum zaćmi, fantazyja zburzy, Choć leda co blazgoni, choć jako wieprz krząka, Rozumie, ze na lutni Galotowej brząka. ZimBSiel 112. Łacno gadać o ludziach, którzy nieprzytomni; Ale z tymi, co słyszą, panie, trzeba skromniej: Są w gębie zęby na chleb, są na gębę w dłoni, Jeśli swawolny język leda co blazgoni. PotMorKuk III 229. Kiedy co raz to gorzej zdrajca ów blazgoni: "Czemuż się, chłopie, liczysz między niedobitki, Nie bywszy w wojsku?..." PotFrasz5Kuk III 366. JASER [...] PLESC prawić gadać blazgonić lada co. DanKolaDyk II, 137. BAVARDER [...] Ineptias loqui [...] BLAZGONIC, Pleść y gadać wiele nieuwaznym być w mowie gadać ni to ni owo. (Mot bas et ironique.) Słowo podłe i na śmiech. DanKolaDyk I, 183. BRAILLER [...] BLAZGONIC, gadać wiele y głośno, á nie do rzeczy. DanKolaDyk I, 225. SORNETTES (Discous vaques, sottises, niaiseries) [...] BLAZGONIENIE ladaczego prawienie. Conter de sornettes. Nugas garrire. Blazgonić ladaco. DanKolaDyk II, 505. Blazgonię. nårrisches, garstges Zeug reden; albern. niaiser, nigauder; dire des fostises, des impertinences ou des paroles fales. T III 56.