W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 13.01.2015
BLĄG rzecz. m
Słowniki:
SW notują
SStp, SXVI, Kn, T, L, SWil, SJP nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1601-1750
Formy: lp B. uż. nżyw. bląg; N. blągiem
Etymologia: <może z niem. Blänke?>
Znaczenia:
»bal lub ścianka oddzielająca części stodoły o różnym przeznaczeniu«: Item w sąsieku żyta ćwierć, na drugi stronie pszenicy równo z blągiem. InwKal I 381. W tej stodole 2 sąsieki alias półstodole żytem założone, pełne z jednej strony, z drugiej strony grochu w jednym sąsieku pod bląg, podle niego owsa wyżej nad bląg na łokieć. InwKal II 24. W jednej ćwierci szoszowica, w drugiej ćwierci grochu trocha, po drugiej stronie do wpół ćwierci siana, w drugiej ćwierci pod bląg z 6 wasztów wiązanego owsa. InwKal II 312.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autorka: DA