W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 07.03.2019
BLEKOT rzecz. m
Warianty fonetyczne: BLEKOT, BLEGOT
Słowniki:
SStp (blekot, blegot), SXVI (blegot), Kn (blekot), T (blekot, blegot), L (blekot), SWil (blekot, blegot), SW (blekot, blegot), SJP (blekot) notują
Formy: lp M. blekot // blegot; D. blekotu
Znaczenia:
1. »człowiek mający wadę wymowy, jąkający się«: Blegot niewymowcá/ Vide/ Wielomowność nie iest wymową. ManTobPhr 9. Blékot / momot/ prędkomowny / Atypus, qui male exprimit [...] Qui inexplanata est lingua. [...] Psellus siue Balbus qui literam vel syllabam pronuntiando praeterit. Kn 35. Momot/ vide/ Blékot/ Záiąkliwy. Kn 424. Niéwymawiáiący dobrzé/ nié wypráwnego ięzyká. Inexplanatâ linguâ homo, [...] v. Blékot 1. Kn 541. BREDOUILLEUR [...] BLEKOT momot prędkomowny. DanKolaDyk I, 229. Blegocę, Blegot, vid. Blekocę. T III 57. Blekot. Laller, Stammler, der die Worte verbeiszt. baragoüineux; un begue, brédoüilleur. T III 57. Momot, mamot, blekot. Stammler. brédoüilluer, bégaïeur. T III 856. Blekot/ Atypus, i, g. m. stamler. DasHünDict Ppv.
2.bot. »roślina trująca stosowana w medycynie: bieluń, Datura albo lulek, Hyoscyamus albo szalej, Cicuta«: Blékot/ ziélé. vide Biélun. Kn 35. blekot ziele, vid. Bielun T III 57. przyley [...] Cytryne cáłą subtelno pokráianą, Blekotu łotow pięc, Gałki Muszkátowey, Cynamonu subtelno utártych po ćwierci łotá. VadeMed 311-312.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autorka: DA