Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: BLADOBRUNATNY, BLADOBRONATNY

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1613

Formy: lp M. m bladobrunatny // bladobronatny; D. m bladobrunatnego // bladobronatnego; B. m nżyw bladobronatny; lm M. nmos bladobronatne; D. bladobrunatnych

Znaczenia:

»mający barwę bardzo jasnofioletową, lila«: Kwiát po wszystkiey bylinie gromatkámi/ áż do wierzchu przy liściu wynika bládo brunátny/ niekiedy biáłáwy [opis poleju]. SyrZiel 476. Áni korzenia żadnego niema skądby wyrastał [wilup]/ áni kwiátu zielonego / ieno niekiedy biały/ niekiedy bládo bronatny/ ábobládo pobronatniáły. SyrZiel 505. Kwiátu bládo bronatnego/ kształt Fiiołkow białych/ ktore Firletką zowiemy/ maiącego [jest wyżlin]. SyrZiel 594. Kwiátbládobronatny ábo modry/ y cienki/ mszysty [u dziewięćsiłu]. SyrZiel 661. Kwiátki bládobronatne/ iáko ná Grochu/ ieno mnieysze [u wyki]. SyrZiel 767. Ná wierzchu klącza zosobná/ po dwu [...] kwiatków pálczástych/ ábo główczástych/ mszystych/ á blado brunatnych ẃydáie [sierpik]. SyrZiel 1253. V sámcá cielisto rumiány/ ábo bladobrunatny/ v sámice biały [kwiat wężownika]. SyrZiel 1254. Które [kokornaki] są kwiátu bládo brunatnego/ sámcámi miánuią; które białego/ sámicámi. SyrZiel 1435.