W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 25.08.2011
BLADOŻÓŁTAWY przym.
Słowniki:
L (XVIII) notują
SStp, SXVI, Kn, T, SWil, SW, SJP nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1613
Formy: lp M. m bladożółtawy; n bladożółtawe
Znaczenia:
»mający barwę jasnożółtą«: Pierwszy [biedrzeniec] ma korzeń długi/ głádki/ ná kształt Pietruszki ogrodney/ ná pálec wzmiąsz/ zwierzchu popieláty/ we wnątrz bládożołtáwy [...]. SyrZiel 62. [Dzięgiel arabski ma] Korzeń tákże pachniący/ ostropieprzny vstá rospaláiący/ y sczmiący/ miękki/ Soku pełny: Z wierzchu poczerniáły/ we wnątrz biáłáwy/ niekiedy bládożołtáwy. SyrZiel 99. [Bernardynek] Ná wierzchu rozg swych głowki obdłużne niesie ościstokolące/ zewsząd listeczkámi ogárnione: z ktorych kwiát bládożołty wykwita/ á ten potym w wełnianki się przemienia: násienie w tychże głowkách z bladá białe/ ábo bládożołtáwe/ w wełniankách leżące. SyrZiel 563.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autorka: KS