Słownik XVII wieku

Słowniki:
Kn, T, L, SWil, SW, SJP notują
SStp, SXVI (? ) nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1621-1643

Formy: lp M. szelest; B. uż. nżyw. szelest

Znaczenia:

»szmer, szum«: I Rzekł PAn: Iż się wynoszą corki Syońskie/ á chodzą szyje wyciągnąwszy/ y mrugájąc oczymá przechodzą się: á drobno postępując nogámi swymi szelest czynią: BG Iz 3, 16. Szélést/ Strepitus, [...] Fit strepitus tectis, s. curstinstantium circa conuiuij apparatum. Strepitus pedum, [...] Crepitus pedum, [...] Perstrepunt ipsa vt fit, domini vbi absunt, [...]. Kn 1111. Nadednięm przebudzę się az iakis koło Sciąn słychać Szelest zawołam na wyrostka Orłowski wyrzyieno co to tam za rozruch przed Sienią. PasPam 143. Wyrostek zapalił kopę konopi [...] kiedy to huknie dopieroz cale rozumieli że to Tatarowie Uczynił się szelest powsi hałas. PasPam 238. Szelest. Gerassel, Gescharre, Geräusch. bruissement, trac, fracas, bruit que font les hommes, les animeaux en courant, les chariots en roulant § szelest sług bieżących. T III 2251-2252.