Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: BIAŁORUMIANY, *BIAŁORUMIONY

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1604

Formy: lp M. m białorumiany; D. ż białorumianej; lm M. nmos białorumiane; B. nmos białorumione

Znaczenia:

1. »o twarzy: mający barwę różową, cielistą a. białą z rumieńcem«: Podź w ogrod miły moy białorumiány/ Mnie pożądliwy/ stysiącow wybrány... JurkPieś E4v. Kto [...] twarzy biało rumianey [...] wesoły odważny. BystrzInfAstron V/ XVI.

2. »o roślinach: mający barwę czerwonawą, różowawą«: Jako szczep bójny pnie się ku górze w ob[ł]ej i gładkiej po wierzchu skórze, podczas gdy ciepłe zefiry wieją, co ją zielonym listem odzieją, mieszając grona białorumione, z którycj sie wiążą owoce wonne [...]. MiasKZbiór 301. Liście [języczków siwych] [...] po części biało rumiáne. SyrZiel 1300.