ZALĄŻEK ARTYKUŁU HASŁOWEGO Data ostatniej modyfikacji: 20.11.2012
KONWIKTA rzecz. ż
Słowniki:
T, L (; pod: konwikcya; bez cyt.), SWil, SW notują
SStp, SXVI, Kn, SJP nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1676
Formy: lp M. konwikta; D. konwikty
Etymologia: <z łac. convictio>
Znaczenia:
prawn. »dowiedzenie winy«: Konwikta [...] droit: conviction [...]. T III 606.
Ustabilizowane połączenia wyrazowe: bez konwikty: tákim dekretem uwikłany zostawam/ iákim w pamieci ludzkiey in libera Repub: nie postał/ bez delatorá ná-civilem propositionem, bez konwikty bez inkwizycycy, bo zadnego plenipotentá nie pokażą odemnie. PisMów II 327. bez konwikty, bez dania roku go osądzono T III 606.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Patrz konwikcyja.
Autorka: MBM