Słownik XVII wieku

Słowniki:
SXVI, Kn, T, L, SWil, SW, SJP notują
SStp nie notują

Formy: lp M. m bieluchny; ż bieluchna; D. n bieluchnego; B. ż bieluchną; N. m bieluchnem; lm M. nmos bieluchne; D. bieluchnych; B. nmos bieluchne

Znaczenia:

1. »zupełnie, idealnie biały«: Gdy się otworzy [owoc bawełny]/ Báwełnę bieluchną z siebie wydáie. SyrZiel 732. Z tych [kwiatów fiołka miesięcznego] okrągłe strączki/ ze trzech łupin złożone bieluchnych przeźrzoczystych. SyrZiel 1454. Słodziuchny vel słodziuczki [...] biéluchny vel biélúczki. Kn 1019. Patrz na panie młode owe, chłopku! widzisz stroje nowe? [...] pończoszki u niej złotem Haftowane; wiedzże o tym! [...] Bieluchny trzewiczek grzeczny. JarzGośc 18. To Antimonium będzie proszkiem bieluchnym, i po częściey á nie raz się daie. SekrWyj 160. Dawał próbę wiary [...] we wszystkich słabościach takiej sędziwości zwyczajnej, jaką pokryty był ten bieluchny Łabędź [zmarły ojciec autora - herbu Łabędź]. MatDiar 488.

▲ Ustabilizowane połączenia wyrazowe: ▲ bieluchnym być jako śnieg: Wielce dziwnej maści i różnej,bo sam [koń] z natury bieluchny był jako śnieg najczystszy. DorHipTur 23.

2. »o skórze ludzkiej: bardzo jasny«: Nie bez przyczyny są i te pióra, Którymi twoja bieluchna porosła skóra; I nie darmo wielkie skrzydła trzmią na twym grzbiecie, Dlaczego ich jednak nosisz, powiedz, proszę cię. ZimSRoks 81. Dla ciebie nie folgując spaniu , Powstawszy rano po świtaniu, Gdym po różańcu rozkwitłym chodziła, Bieluchnem nóżki rosą umoczyła. ZimSRoks 107.