Słownik XVII wieku

Słowniki:
Kn, T, L (głupiomowny), SWil (głupiomówny), SW (głupiomówny) notują
SStp, SXVI, SJP nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1623

Formy: lp M. m głupiomowny; ż głupiomowna; B. n głupiomowne

Znaczenia:

hasło w opracowaniu - nie podano jeszcze definicji[...] nie vszedłci dymow tych/ zákwásiły mu oczy łákome; gárdło bezecne/ głupiomowne/ y hárde/ y okrutne/ zátłumiły kwásem swoim. BirkOboz 46-47. Blázgoń/ głupiomowny/ plugáwomowny/ Morologus [...]. Oscus [...]. Scurrilis homo [...]. Scurra improbissimus. Petulans atqué improbus scurra ║ Spurcidicus, [...] Opicus, [...]. Kn 34. Głupiomowny/ Morologus homo [...]. Abderitani stulti habebantur [...]. Kn 195. Głupiomowny. Monologus Durnakalbis. SzyrDict 70. Głupiomowny. albern närrisch im Reden. extravagant; ridicule. T III 388. głupiomowna Närrin im Reden. extravagant. T III 388.