▲ Ustabilizowane połączenia wyrazowe: ▲ pod niełaską: Pod łáską/ Id te orare iusserat, profectò vt faceres suam si velles gratiam [...] nisi gratiam nostram dissolutam velis: pod niełáską. Kn 731. ▲ niełaska pańska: [...] z pewney okázyey nie wygodzić Páńskiey intentiey, urázić Páná, y z wielkiem Urzędnikiem Rzeczyposp: poróźnić mi się przyszło, y grożącemu nie łáską Páńską, odpowiedzieć publice, Wolę strátę fortun, niż Wiáry. LubJMan 7. ▲ niełaska boża: [...] przez to nie odwłocznego y częstego w sobie wzbudzenia skruchy włożenie się/ człowiek wprawuie się w Swięty pożyteczny náłog prętkiego náwroceniá się/ y nie ścierpieniá ná swym sumnieniu nie łáski Bożey [...]. BujnDroga 107. ▲ wpadnienie w czyjąś niełaskę: DISGRACE [...] (La perte de la faveur et des bonnes graces de quelque grand Seigneur.) Offensa [...] utracenie łaski wypadnienie z łaski, wpadnienie w niełaskę Pána znácznego. DanKolaDyk I, 471. ▲ wpaść w czyjąś niełaskę: Iáko w ták wielką w padłem niełáskę W.K. Mości, że tego, ktoregoś wyniosł, vpuszczasz, ktoregoś stworzył niszczysz, y ktorego niedawno vczyniłeś widokiem łáski, teraz przykłádem wystáwiasz gniewu y niełáski, áni wiem, áni się bádáć smiem. LubJMan 141-142. ▲ zaciągnąć na siebie czyjąś niełaskę: DISGRACE [...] Encourir la disgrace de quelqu'un, tomber en sa disgrace. In offensam alicujus incurrere. In offensionem alicujus cadere [...] Záciągnąć ná siebie niełaskę czyią zárobić ná nię, zle się zásłużyć. DanKolaDyk I, 471. ▲ przyjść o niełaskę u kogoś: Niełaska. Ungunst, Ungnade, Ungütigkeit. disgrace; mauvaise grace, haine. § przyszedł o wielką niełaskę u krola. T III 987. ▲ przyjść o niełaskę do kogoś: [Hipolit, syn Tezeusza] dla potwarzy macoszyney przyszedł o taką niełaskę do oycá, że go wygnał od siebie, y przeklinał zginieniem hániebney śmierci. OvOtwWPrzem 632. ▲ napaść na niełaskę u kogoś: [...] co zá pewność, że Wm.M.Mści Pan tego dotrzyma? pokazałem pewność ztąd, że z Poddánym spráwá, ktory z Domem, Krewnymi, Przyiaciołmi wszytek funduie się na łásce Krolewskiey, ktoremu nápásć ná niełáskę v Páná, byłoby zgubić się z temi wszytkiemi. LubJMan 39. ▲ być w czyjejś niełasce: DISGRACE [...] Estre en la disgrace de son Prince, avoir perdu sa faveur. Esse in offensâ apud Principem. [...] Być w niełasce Krolewskiey, utracić łaskę Pańską. DanKolaDyk I, 471. ▲ mieć od kogoś niełaskę: [Prośby posłów z województwa sandomierskiego do króla szwedzkiego] Osobliwie zeby Czarnecki stronę starego krola trzymaiący, zadney za to od krola Szwedzkiego nie miał niełaski, ale y owszem aby y samego y dobra iego przy osobliwey Zachował Protekcyi. HistBun 36. ▲ zarobić na niełaskę: Zárobić ná niéłáskę/ Effundere gratiam collectam. Exulcerare gratiam alicuis. Malè mereri de aliquo. Colligo inuindiam crudelitatis. [...] Mereri offensam, odium. [...] Obrażam kogo. Kn 1387. ▲ zasłużyć na niełaskę (sz. zm.): [Wojsko Zaporoskie] Przyczynia się zá Ciciurę/ Apostołá/ Dworeckiego/ y innych/ ktorzy lubo ná niełáskę I.K.M. zásłużyli/ iednákże obacżywszy Beneficiati Cárscy skutek ták obfity przyrodzoney I.K.M. Clemencyey/ zmiękcżeią/ y serce do Przyrodzonego skłonią Páná/ buntow poniechawszy. MerkPol 76. Jeżelim zasłużył na tę niełaskę i niemiłość, niechaj cierpię; a widzę jeszcze, że się Wć moje serce urażasz, gdy o tym piszę. SobJListy 222. ▲ zarabiać na niełaskę: [...] nie zárabiayże w ten czás ná drugą nie łáskę/ y nie popełniay drugich nowych grzechow siebie sámego wywyższáiąc/ á potępiáiąc drugiego. StarKaz 266. ▲ mieć kogoś w niełasce: Xymena Ach nie mąm cię w niełásce. CorMorszACyd 154. ▲ z niełaską się komuś oświadczyć: DISGRACIER quelqu'un [...] (Eloigner quelqu'un de sa présence, luy oster sa protection) Removere aliquem à se. Z NIEŁASKĄ się komu oświadczyć od łaski go oddalić wyrugować od siebie z oczu serca y myśli. DanKolaDyk I, 472. ▲ do niełaski kogoś komuś przywodzić: Nie rozumie[m] ia bowiem abym IKM. miał tykáć gdy o Kazanowskie[m] piszę sktore[m] priwatne moie odia, z wielu przyczyn od nie[go] danych zawzięte, niemiały mnie słusznie do niełaski Krolewicowi przywodzić. OssJŻyw 36. ▲ niełaskę jednać: Psuię kogo v kogo/ i. niéłáskę iédnam. v. Hidzę kogo. Kn 897. ▲ kogoś o niełaskę czyjąś przywieść: Snadź to tego, ábo tych sámych concept, ktorzy powziąwszy raz odium ná mię, y opánowawszy kierowne y do wierzenia pochopne I.K. Mości serce, chcieli mię iáko rożnymi sposobámi, ták y pismámi bezecnemi o niełáskę I.K.M. przywieść. LubJMan 83. ▲ podać się na łaskę i niełaskę: Ergeben sich auf Gnad und Ungnade/ podáć się ná Láskę y Niełáskę [...]. ErnHand 239.