W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 03.03.2016
GNAROWAĆ SIĘ czas. ndk
Słowniki:
SXVI, Kn, T, L (XVI-XVII), SWil, SW notują
SStp, SJP nie notują
Formy: bezok. gnarować się; ~ cz. ter. lp 1. os. gnaruję się; 3. os. gnaruje się; lm 3. os. gnarują się; ~ cz. prze. lp m 1. os. gnarowałem się
Znaczenia:
1. »obchodzić się z kimś czymś, zajmować się kimś czymś; gospodarzyć, rządzić się«:
Rekcja: z czym; czym; na czym
Szczęśliwy, kto się na swym szpłachciku gnaruje, Trzykroć szczęśliwy, kto się trochą kontentuje, Ten w szczupłym swym obejściu, choć w kopę ubogi, I psu, jako więc mówią, nie pokaże drogi, Nadzieja go niepewnej łaski nie uwodzi Ani, nieszczęsny, lat swych marnie nie zawodzi. NaborWierWir I 141. Gnaruię się/ v. Rządzę się [...]. SzyrDict 70. Iáko się gnárować z rolámi. HaurEk 4 marg. Iáko się gnárować z Winnicą. HaurEk 17. ARendarz, tákim się ma przy skromności, trzyzwości, y vmieiętności Gospodárskim gnarowáć przemysłem, áby wprzod swoie wybrał iściżnę decem pro Cento ratione koło Gospodárstvvá podiętey pracy y stáránia [...]. HaurEk 80. Oto, który wróblika na dachu sadzasz, a pod stropami budynków gnieździć się jaskółce pozwoliłeś, i mnieś też, Panie, udzielił kawałek ziemie, którym bym się gnarował. KochPsalTur 558. Gnaruię się [...] 2) mit etwas umgehen; etwas abwarten. 3) mit einem umgehen [...] 2) manier; faire profession, s'ocuper, se méler de qu. ch; vaquer à qu. ch. 3) converser avec qu; traiter, pratiquer qu. [...] 2) wie iako się z czym gnarować i obchodzić. *3) z każdym się grzecznie gnaruie i obchodzi) [...]. T III 389-390.
2. »postępować, sprawować się«: Gnáruię się/ spráwuię się dobrzé [...]. Kn 196. Gnaruię się. 1) sich aufführen [...] 1) se conduire [...] § *1) nie dobrze się gnarował (się sprawował) u Pana [...]. T III 389-390.
3. »o drzewach: dobrze się przyjmować«: Gnaruię się [...] 4) fortkommen, bekleiben [...] 4) réüssir, prendre, venir, avancer, profiter [...] drzewa się na takim gruncie gnaruią. T III 389-390.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
*GNARUJĄCY SIĘ
im. przym. czyn.
Formy: lp N. m gnarującym się
Znaczenia:
»gospodarzący, rządzący się«: Wywiodłszy co do interessu publicznego należy, y iako lud pospolity po niewolniczu traktowány praejudicat Dobru pospolitemu; przystęmpuię do interessu partykularnego każdego Possessora, y wchodzę in calculum z gospodarzem iako naylepiey się in re aeconomica gnaruiącym, dowodząc że dawszy chłopu grunt, á przy nim wolność wszelaką y nie obciążáiąc go żadnemi robociznámi, z tego gruntu więcey będzie miał Possessor pożytku, niż ten, ktory mu zwyczaynie przynosi. LeszczStGłos 104-105.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: WM