Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: ŚWISNĄĆ, ŚWISTNĄĆ

Słowniki:
T, L (pod: świszczeć), SWil, SW, SJP notują
SStp, SXVI (? ), Kn nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1655

Formy: bezok. świsnąć; ~ cz. prze. lp m 3. os. świsnął; ~ cz. przy. pr. lp 1. os. świsnę; 3. os. świśnie

Znaczenia:

hasło w opracowaniu - nie podano jeszcze definicji[...] gdy Przydziemy do tey Pelki tedy wprzod Pani nasza Pani Burbina A potym y my wszystkie musim naprzod swisnąc y Imieniem nazwac, iezeli się do razu nieozowie tedy Drugi y Trzeci raz wołac musim DekrŻmud 34 b. Tylko mu szybka kula koło uszu świśnie PotWoj 182. Swiśnie pan piekła przeraźliwym świstem DrużZbiór 386. Wzięła potym list z drzewa, i świstnęła. GelPrzyp 120. Świstam, v. m. F. świsnę. Świszczę, [świszcz]y, [świszcz]ał, [świszcz]eli. Pfeifen mit dem Maul, mit einer Peitsche. sifler, faire un bruit perçant, § świsnął na kluczu; świszczy strzała. świszczy wiatr der Wind pfeifet. le vent murmure. T III 2222. SIFFLET (Instrument de bois ou de buys, avec lequel on siffle). Fistula. PISZCZAŁKA. [...] Dać znák piszczałką swisnąć ná znak. [...] ZNAK hasło, umówione ná co. Donnere le signal. Signum dare. Dać znak. DasHünDict II, 496.