Data ostatniej modyfikacji: 19.03.2015
*PEOTA rzecz. ż
Słowniki:
SW notują
SStp, SXVI, Kn, T, L, SWil, SJP nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1624-1625
Formy: lp D. peoty; B. peotę; N. peotą; Ms. peocie; ~ lm M. peoty; D. peot; B. peoty
Etymologia: <wł. peota>
Znaczenia:
»łódka; wenecka gondola«: Młódź zaś wenecka co możniejszy każdy na swéj peocie, a jest to barka jedna niemała o 12 wioseł, przejeżdżają się przez ono miejsce, którędy ci co się wyścigają przejeżdżać, rząd czyniąc. Było teraz takich peot szlacheckich 20: każdy swoję jako najpięknéj mógł ustroił, i barwę na tych co robili, jeden nad drugiego się przesadzając, dał. Było niemałao złotem, srebrem haftowanym, co każdego pana onéj peoty (a dwaj się ich pospolicie na jednę składali) siła kosztować musiało. PacOb 160. Gdy się one zawody skończyły, wszystkie one peoty szlacheckie zgromadziły się pod kamienicę królewicową, prosząc królewica [Władysława IV Wazę] jmć, aby im ten honor uczynił, a chciał wsieść na którą i przejeździć się w niéj po onym kursie kanału wielkiego, na którym się zawody odprawowały. I uczynił to chętnie królewic: wsiadł na peotę Priulego, syna nieboszczyka księcia weneckiego, która najszumniejsza była, a nas drudzy rozebrali na swoje peoty, i takeśmy kilka razy przez on kurs przemknęli. PacOb 161. Mieszkałem w Wenecyi zupełnie niedziel pięć, tandem die 8va Septembris [...] wyjechałem peotą do Padwy na noc. ZawiszaPam 83.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autorka: MBM