Słownik XVII wieku

Słowniki:
L (XVII), SWil, SW, SJP notują
SStp, SXVI, Kn, T nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1618

Formy: lp D. pada // padu; B. uż. nżyw. pad; N. padem; Ms. padzie

Znaczenia:

1. »upadek; spadek, urwisko«: Ze ták srogo przebiia Rycerz smoká tego. Nie dziwuy się, boć mśći się ná nim pádu swego. KalCuda D. Pátrzcie, przed ktorym twierdze Empireyskie drżały. Y ták nieme ná pad swoy skáły się pátrzáły. KalCuda D.

2.myśl. »ślad, trop«: Jdą tedy zá záiącem wciąsz/ naprzod przedni psi ná czoło łáwą/ iedni śrzodkiem zá sámym padem/ ábo śladem (y ci o tropie wiedzą) drudzy iákoby ná skrzydłách/ y po tę y po owę stronę/ padá ná wiárę tych ktorzy śládem idą/ krzykiem też goniąc/ choć sámi o padzie niewiedzą. OstrorMyślTur 32.