▲ Ustabilizowane połączenia wyrazowe: ▲ bot. łania broń (sz. zm.) »prawdopodobnie podziemny kulisty grzyb wydzielający w czasie owocowania cuchnącą ciecz, używany w lecznictwie; Elaphomyces granulatus (Rost) lub Phallus impudicus L. (Rost), Elaphoboscum Cn«: DWoiáki mamy Lánieybronie rodzay. Ogrodny y Polny. SyrZiel 129. Lánia broń/ álbo Ielenie Oko/ Rozdział 36. Elaphoboscum. SyrZiel 129. Z tych [kwiatów jeleniego ogona] nasienie iáko Broniłániey obszyrne/ żłobkowáte álbo stryfiáste. SyrZiel 132. Łánia broń/ ziéle/ vide Iéleni korzeń. Kn 348. ▲ łani czyściec: wźiąć [...] Czarnogłowu, ábo Łánie[g]o czyścu [...]. SyrZiel 382.

◆ Związki frazeologiczne: ◆ chodzić jak łania »o kobiecie: poruszać się, stąpać z wdziękiem«: A tak się za cnotliwą przed mężem udaje [żona]. Piekneż to wasze sprawy, moje miłe panie, Więc się cnotą paracie, chodzicie jak łanie. WierszForBad 161.