W TRAKCIE OPRACOWANIA
Data ostatniej modyfikacji: 15.03.2023
GRZECZNY
w funkcji rzeczownika
Formy:
Znaczenia:1. »dobry, odpowiedni, nadający się, należyty, taki jak trzeba«: Przyjechawszy do gospody, oną tak długą całego dnia jazdą upracowany, gdy nas u wieczerzy nie dobrze częstowano, z niecierpliwości począłem gospodarza i gospodę tamtę abominari, nazywając gospodarza takiém nazwiskiem, jakie w naszym języku polskim najlepszemu i najgorszemu i najgrzeczniejszemu więc dają. PacOb 28-29.
[...] wygrzeczniwszy Scytycki ábo Słowieński nász ięzyk/ y názwawszy się od tego Graecy miásto Grzeczni/ ták sobie oślep wszytkę chlubę stárożytności przypisowáli [...]. DembWyw 7-8.
2. »pochodzący z wyższych sfer społeczeństwa, godny; powszechnie szanowany, poważany«: Nie od Noego? niech Herb, kłádzie od Adámá! Lepszy nowy, komu go Cnotá náda samá. Powiedzialbym [!]: gdyby mi to niechciáło szkodzić, Często zostáć Szláchcicem, piękniey, niż urodzić. Siłáż ich w Domu siedząc, iákby pod Opończą, Gdy grzeczni poczynáią, Herb swych przodkow kończą. Wolą krwią hártowany Topor, w Lemnie kuty, Chowáć, niż bronić Polski od Turkow; ná szkuty. PotPocz 51-52.
Ten Sinicki był to człowiek urodzony dobrze ale małéj fortuny [...] protegente principe Wiśniowieckiego do pieniędzy wielkich przyszedł, a przeto grzecznym został, contemnebat viliorem fortunam [...] a jako z chudego pachołka prędko panem został, tak w krótkim bardzo czasie do mizernéj wrócił się fortuny. ZawiszaPam 256.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]