W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 13.05.2014
DOJUTREK rzecz. m
Słowniki:
SXVI, T, L, SWil, SW, SJP notują
SStp, Kn nie notują
Formy: lp M. dojutrek; D. dojutrka; ~ lm C. dojutrkom
Znaczenia:
1. »osoba odkładająca zajęcia na następny dzień«: Doiutrek, g. doiutrka. Doiutraszek, g. doiutraszka der alles auf Morgen verschiebet. qui aime à mettre ses afaires au lendemain. T III 240.
2. »coś, czego cechą jest nietrwałość«: Kiedy Ordo Reipublicae confundi poczyna/ dla Bogá iuż by też tu należáło mieć nam primas partes in consilio, więcey doświadczoney Cnocie naszey i odwadze tribuere, ánizeli nie doyrzáłym doiutrkom. PisMów II 259. Chlebá nászego nádsubstántiálnego day nam dzisia: nie dziw że tylko dzisia (rzekłby kto) bo nad substáncyią, nád zámiar, chleb to doiutrek, ztrawi się prędko MłodzKaz II/ 46. Ieżeli ią wezmiesz Ioábowi, to ią też záś i mnie weźmiesz, co Ioábá potkáło, może potkáć i mnie, i będę ia tylko Hetman nakazny, doiutrek. MłodzKaz I/409.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Patrz dojutraszek.
Autorka: MM