Data ostatniej modyfikacji: 17.12.2019
UGODZENIE rzecz. n
Słowniki:
SStp, SXVI, T, SWil, SW, SJP notują
Kn, L nie notują
Formy: lp M. ugodzenie; B. ugodzenie
Znaczenia:
1. »uderzenie, trafienie w coś«
Ustabilizowane połączenia wyrazowe: ugodzenie celu »osiągnięcie czego«: NA ugodzenie ták wysoko zámierzonego celu/ ná dostąpienie ták dziwney á zgołá przyrodzoną siłą niedostępney godności końcá tego/ ná ktory iestesmy stworzeni/ opatrzył nás dobrotliwy Bog nász: dał srzodki/ dał pomocy/ dał sposoby. BujnDroga 13.
2. »doprowadzenie do ugody, pojednania, zaspokojenia czyichś żądań«: Tenże [Komornicki] z Seymu 1678 na ugodzenie spraw od Węgier pogranicznych, Constit: fol: 12, y na lustrowanie Starostw Chęcińskiego y Zarnowskiego, Constit: fol: 14, y na wysłuchanie pretensyi Xiązęcia Kurlandzkiego, Constit: fol: 43. y do pisania Konstytucyi, Constit: fol: 54. NiesKor II 565.
Znaczenia niepewne:
1 a. 2: Ugodzenie. 1) das Treffen mit einem Gewehr. 2) Vergleichung; Beylegung eines Streits. 1) l'action de tirer, de blesser qu. avec une arme. 2) acommodement, ajustement, reconciliation. T III 2396.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: WM