»grube sukno białe niskiej jakości; ubranie z takiego materiału«: Bieli się od Oponczey/ y Hab zgráia oná/ Iasny dzien/ y twarz wdzięczną lżąc Hiperioná.TwarSLeg40. Tedy Książę z siędzie do Dworu/ Pałácu niekiedy Woiewody Mohilá. Dziś lepionki szczery/ Zewnątrz w Habę przybráney/ y niestroyne dary.TwarSLeg41. Kto mądry a cnotliwy, chociaż w grubej habie, I szkarłaty i miękkie posiędzie jedwabie.PotFraszBrück I52. Skarżył się sąsiad moj, że na ospę chorzał A co gorsza, że mu ją każdy rok powtorzał. A wżdy, rzekę, nie widać krosty na waszeci. Bale stoi za ospę ośmnaście dzieci, Ba i odra się znaczy, bo ten kontusz z haby Odpowieda, ześ waszeć na nię barzo słaby.PotFraszBrück I402. Przyszedł żebrzący chleba, ktory tak rok szumiał, Bo go w lamie pamiętam; niezmierniem się zdumiał: Gdybyś był, rzekę, zadek habą, bywszy młodym Odziewał, nie morzyłbyś go na starość głodem.PotFraszBrück I520. W ten sens było jednego senatora zdanie, Wotum swoje racyją twierdząc barzo słabą: Nic przed czarną do wojny biała nie ma chabą.PotMorKuk III53-54. Przynamnisz lepszą suknią wdziey, nie chodząc w chábie.PotPocz24.