Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: *CHOLEBAĆ, KOLEBAĆ

Słowniki:
SStp (cholebać się), SXVI, Kn, T, L, SWil, SW, SJP (kolebać) notują

Formy: bezok. kolebać; ~ cz. ter. lp 1. os. kolebię // cholebię; cholebam; ~ im. wsp. cholebiąc

Znaczenia:

1. »wprawiać w ruch wahadłowy, kiwać, kołysać, machać«:

Rekcja: kim czym

Lamenty swe odprawowały [niewiasty], śpiewając wielkiem głosem albo raczej wrzeszcząc, a cholebiąc sobą kilka ich razem na przemiany,. NiemPam 304. Cholebam/ cholebię się/ v. Kołyszę. Chwieię się. Kn 68. Chwiéię się/ cholébię się/ Labo [...] Labasco [...] labasci vidit mentem populi [...] Minatur & nutat ornus accisa, cui crebris bipennibus instant agricolae [...] Lapsabunda fundamenta [...]. Kn 74. Chwiéię się/ cholébię się ná wodzié/ Fluctuo [...] Confluctuor, transtulit ad animum . Kn 74. Kiwam ręką chodząc/ cholebię rękomá idąc/ ábo nogámi siedząc. Agito pendulas manus, vel pedes [...]. Kn 277. Kiwam ręką/ chodząc/ cholebię rękoma idąc/ ábo nogámi siedząc. Agito pendulas manus, vel pedes. SzyrDict 103. Wiegen kolebáć/ ich wiege kolebię. KellGram 172.

2.przen. »wahać się, być niezdecydowanym, niepewnym«: Chwiéię się/ cholébię się/ [...] Labasco [...] labasci vidit mentem populi [...] . Kn 74. Chwiéię się/ cholébię się ná wodzié/ Fluctuo [...] Confluctuor, transtulit ad animum . Kn 74.

# Użycia metajęzykowe: # Vocabula Polonica obsoleta, barbara, et inusitata [...] Chełszczę Cholebam Chrápowina Chrápowisko Chrośniak Chrzęst [...]. WojnaInst 148