Słownik XVII wieku

Słowniki:
SXVI, Kn, T, L (chrapliwy, chrypliwy, chrapotliwy, chrzypliwy, chrapowaty ), SWil (chrapliwy, chrapotliwy, chrapowaty), SW (chrapliwy, chrypliwy, chrzypliwy, chrapotliwy, chrapowaty), SJP notują
SStp nie notują

Formy: lp M. m chrapliwy; N. m chrapliwym; lm M. nmos chrapliwe

Znaczenia:

1. »z chrypką«: Chrápék/ chrápliwy/ ochrápiáły/ Raucus, pro rauco. Raua vox [...]. Vt frumenti maturi spicae aridae et flauae, rauae dicuntur; ita guttur aridum, et vox raua. Raucisonus, [...]. Kn 71. Jednej nie potrafisz Noty jako Balcerek, gdy spiewać nie umiesz; I gdy głos masz chrapliwy, daj pokój koncertom. OpalKSat 18,1. Chrapliwy. 1) heisch, rauch. [...] 1) enroué, rauque. [...] § chrapliwym rzekł głosem. T III 123.

2. »przenikliwy, donośny«: Chrapliwy. [...] 2) schmetternd, hell als eine Trompete. [...] 2) perçant, aigu. § [...] chrapliwe gdy uderzą trwogę trąby. T III 123.