W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 14.07.2011
BUJANIE rzecz. n
Słowniki:
Kn, T, SW, SJP notują
SStp, SXVI, L, SWil nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1621-1643
Formy: lp M. bujanie; D. bujania
Znaczenia:
1. »szybowanie, latanie«: Buianie. 1) das Schweben eines Vogels. [...] 1) le balancement d'un oiseau en l'air. T III 86.
2. »beztroskie, swobodne poruszanie się, przemieszczanie z miejsca na miejsce«: Buiánie/ biégánie swawolne/ zbytnie/ Eugatio [...]. Kn 52. Drugiey łowce September determinowány przy lądzie Eborátenskim w Anglii; gdzie się stadami zbieráią śledzie ná mil dziesięć, lub więcey, a ná dwie wszerz zábieráią mieysca w morzu do buiánia swego. ChmielAteny II 269. Buianie. [...] 2) das Herumlaufen. [...] 2) la course ça & là. T III 86.
3. »swawola, rozpusta«: Buianie. [...] 3) die Ausschweifung. [...] 3) extravagance, dissolution. T III 86.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autorzy: EM-P, WG